HİKMET HAVUZU   Dünya için dünyada kalacağın kadar çalış, Allah-ü Teala’ya muhtaç olduğun kadar itaat et, Cehenneme dayanabileceğin kadar günah işle (Hz.Muhammed -sav- Hadis-i Şerif) ---Merhûm mağfur Muhammed Zühdü (k.s.) Hazretlerinin türbesinin giriş kapısındaki İnsanları çekiyor cümle cümle, tek tek ölüm. Bunca enbiyâ, evliyâ nerede ecdâd, burada yoktur ebedî kalım, Azrail gelmeden hazırlan, gelmeden son nefeste bunalım Sözümü dinle, Hak yolundan çıkma Tutma şeytanın sözünü, Hak yolundan kaçma Allah’ın emrinden başkası hep saçma Bu sözler çok doğru, tatbik et zor zar Kumbaraya koyduğun Allah için bir kâr Ahlâkın güzel olursa, Rabbin sana yârdır yâr. (A.M.İ. – 28.10.1982) Mübarek zât; az uyur az yerdi Hâkk’ı söyler, sabrı tavsiye ederdi Dâim Kur’ân okur, kitap mütalaa ederdi Her hâli insanlara örnekti Hayatta iken insanların çoğu onu bilmek gerekti Şu anda olduğu gibi hayatında da çok mübarekti İnsana ölçü takvâ iledir akıl varsa başta Aç gözünü ibretle bak burası kabirdir işte İnsanlara hizmet etmekti onun her türlü kastı Son okuduğu âyetin son cümlesi : “O, ne güzel Mevlâ, O ne güzel dosttu” “Ey benim ehl-i beytim, size olsun elvedâ” deyince 15 Nisan 1962 sabahı teslim oldu Rabbisine gün doğmadan önce (rahmetullâhi aleyh) (Merhûm mağfur Muhammed Zühdü (k.s.) Hazretlerinin türbesinin giriş bölümünde O’na âit olan Kur’ân-ı Kerîm’in altında bulunan şiir) Şu tarihte Kur’ân torbası tam 73 yaşında O zâtın asılı dururdu dâim yanı başında Elinin değmediği zaman yoktu yazında kışında O zât tefekkür-ü ilâhî ile yaşardı her işinde Onun işi insanları ıslah etmekti, gitmezdi dünya peşinde Şu torbanın değeri çok büyük tarihi bir eser Kıymetini bilen ne güzel, bilmeyen gâfil gezer İyi ol iyi yaşa günahlardan et hazer Oku ruhuna sevinir, melekler sevabını yazar (Merhûm mağfur Muhammed Zühdü (k.s.) Hazretlerinin türbesinin giriş bölümünde O’na âit olan Kur’ân-ı Kerîm torbasının (kılıfının) altında bulunan şiir) Hâkim Güngör Bey sebep oldu türbeye Ne rüya ne de başka şey, anca mânevî duygu mânevî terbiye Merhum Hoca Efendi’ye dedikodu ettiler çok Böyle edenlerin ya âhiret inancı az ya inadı çok Böyle söylediler, söylediler de yine geldiler türbeye yakın Sözlerine kendileri de inanmadı, şu hâle şu duruma bakın Dedirir bir gün Cenâb-ı Hâk, suç bende hata bende Dilleri söylemese de hâlleri diyor; af sende, kerem sende Ey hayatta olanlar! Ölülerin arkasında gıybet etmeyin, en ziyade dillerinizle Bir gün bunun cezasını pek acı ödersiniz, o zaman çırpınacaksınız ellerinizle Hayattan geçenlerle helâlleşmek çok zor olur Buna imkân bulamayınca âhirette yerin ateşten kor olur Yakınıyım, garabetim var, ahvâdıyım, damadıyım, mânevi evlâdıyım, talebesiyim deme Hasebin nesebin seni kurtarmaz, var mı ihlâslı amel-i kadime Eğer bu yoksa, düzelt kendini can tende iken Hiç olmazsa hoş geçin hayatta olanlarla, helâlleş f ırsat elde iken Kendi bildiğine salıverme dilini, onun yeri ağız içinde boşluktur Eğer ona hâkim olmaz isen, dünyada âhirette durumun nâhoşluktur Dilin, elin, ayağın, gözün, kulağın sana bir emanettir Bunlara hâkim olmaz isen, emânete riâyetsizlik en büyük hıyânettir Ey insan! Ne olduğunu düşün, çok ağır ilâhi emanet var sırtında Yaşım gençtir zamanı var deme, yaşın ya geçmiştir ya kırkında Hatalarına günahlarına tövbe et, bir gün kendini ölü bulursun, olamazsın farkında. Sebep olanlar ile mânen, mâlen, cismen, ceseden ihlâs ile çalışanlardan Allah râzı olsun Hasedinden dolayı çekemeyenler ile iyiliğini iptal edenlerin şerrinden Rabbim korusun Burada medfûn bulunan merhûm mağfur Muhammed Efendi (ks)’nin ruhuna bir fâtiha. Kabri nûr ile dolsun. (Merhûm mağfur Muhammed Zühdü (k.s.) Hazretlerinin türbesinin bulunduğu odadaki şiir) Bir mevsim mîsâli gelen gidiyor, Ömür ağacını zaman buduyor, Ecel peşimizden bizi güdüyor, Ecelin hakkından geleni göster. Az yaşa çok yaşa, ölümdür âhir, Dünya bir konaktır, gelen bir misafir, Gafletle harcama, ömrün cevahir Cevahir kadrini bileni göster. Zaman yol, bu yolun yıllar kervanı, Bu yolda kervanın biter dermanı, Her geçen ânımız ömrün ziyanı, Kaybolan her ânı bulanı göster. (A.M.İ. -1989) Yâdında mı doğduğun o günler, Sen ağlarken gülerdi âlem. Öyle bir ömür sür ki dünyada, Sen gülerken ağlasın âlem. Kalbe tercümandır dil, Zararlıdır kalbe o dil, Zararına da kimse vâkıf değil. Hangi güzel yüzdür ki, Sonunda toprak olmadı? Hangi tatlı gözdür ki, Sonunda yere akmadı? (A.M.İ. -1997) Elinle çalış dünyaya Kalbinle yanaş Mevlâya Sonunda dönüş Allah (c.c.)’a Dönüşün mübarek olsun. Dil kimseyi incitmesin, Mideye haram girmesin, Gönül evi kirlenmesin, HÂK(c.c.) evini temiz bulsun. İbadette rıza gözet, Her canlıya merhamet et, İradeni Hâkk (c.c.)’a yönelt, Gönlün huzur ile dolsun. (A.M.İ. - 2002) Ey İnsan! Aşağıdaki dört nasihat ile amel edersen, hem fânide fâni hayatını hem bâki hayatını kurtarmış olursun. Her günahtan kendini hıfzu himâye et, Nefse verme emân. Allah evi olan kalbe, Girmesin sevdiğin dünyan. Her işe vekil et Rabbini, Olursun rahat ve emân. Şu fâni âlem bir saattir, O saati ibadetle eyle temâm Ey İnsan! Daima faydalı ol âlem-i beşere İhlâsın varsa ektiğin her tohum yeşere Senden faydalanan ister alem-i insan olsun ister alem-i haşere Mahlûkâtına Rabbim (c.c.) öyle yapmaz mı? İnsanoğlu bundan örnek kapmaz mı? İbret alanlara bu mânâlı sözler yetmez mi? Her neyi görürsen mânevî gözünle bak, Her zâhirî görünende saklıdır esrâr-ı hâk Dilin inkâr etse de vücûdun der Hâkkım Hâk (A.M.İ. -1997) İmanını ibadet fenerine koy, Işığı sönmesin. İbadetini ihlâs kemerine koy, Sevabı kaymasın. İradeni, sağlam bilgilerle süsle, Hasta olmasın. Kalbini zikirle fikirle besle, Paslı kalmasın. Allah (c.c.)’ın verdiğine razı olan, Dünya ve âhirette rahat eder. İnsanların şerrinden uzak kalan, Dünya ve âhirette hayra erer. Nefsini aşırılıktan koruyan, Dünya ve âhirette azîz olur. Dilini kötü sözlerden koruyan, Dünya ve âhirette selâmet bulur. (A.M.İ.) Ey Mü’minler! Hazır bulunun, zîra göç yakındır. Âhiret rızkını tutunuz, gidilecek yer uzaktır. Lezzetleri yıkan ölümü daima anınız, İzzetin zilleti, hayatın ölümü, dünyanın âhireti vardır. Aldatıcı dünyadan ahirete dönmek, akıl alâmetidir. Hayatında ölüm için sermaye tutmaya bak, Yarınki adın ne olacak bilemezsin, dikkat et! Hâk (c.c.)’ın rızasına koşun! Dünya sana sırt çevirmiş, ölüm ise yüzünü dönmüştür. Burası felâket ve helâk yeridir, ikâmet bucağı değildir. Gâmlar menzilidir, ferahlar âlemi değildir. Kalplere çöken dünya muhabbeti, her kötülüğün anahtarıdır. Allah (c.c.), dünyayı sevdiklerine de sevmediklerine de vermiştir, Lâkin ahireti, ancak sevdiklerine verir. Dünyanın geçici zînetleri, sizleri ebedî cennetten alıkoymasın. (A.M.İ.) Şu âlem devrolur döner durmadan, Kısa hayatını iyi yaşa kimseyi kırmadan Âhiret hayatına hazırlık et rabbine varmadan Şu su gibi günlerin akıp gider Senin de kıymetli hayatın bir gün biter Bu sözler çok kıymetlidir, anlayana yeter. Kalbini Allah (c.c.)’a bağla Geçen günlerin için daima ağla Her şeyi bırak kendini Hâkk’a bağla (A.M.İ. 1 Eylül 1984) (Merhûm mağfur Muhammed Zühdü (k.s.) hazretlerinin türbesinin yanında bulunan câminin önündeki çeşmelerde yazılı bulunan şiir) Ey insan, ömrünü harcama boşa, Şu fâni hayatta Allah (c.c.) için yaşa Değil bey hatta olsan paşa, “küllü nefsin zêikatü’l-mevt” yazılmış başa. Rabbine yakın ol, Muhammed (s.a.v.)’e sahip ol Hâyır de, nefsine şeytana uzak ol Dünyaya niçin geldin bunu bil Nefsini Allah (c.c.) için bitir, mahşerde rezil olma. Ey Allah (c.c.)’ın kulları ibret alın bizden Ölmeyecek sanırdık hiç farkımız yoktu sizden Eğer imkân olsa dünyaya tekrar gelmek Dünya için olur mu Allah (c.c.) emrini bölmek O’nun yolunda her şey göze alınırdı hatta ölmek. Heyhât heyhât artık o fırsat bizden geçti O hayat ot kurusu gibi uçtu sanki bir hiçti Allah (c.c.) emriyle; Azrail (a.s.), yaşayanları hep biçti Çok şükür ki, Cenâb-ı Hâk (c.c.), bizi Muhammed (s.a.v.) ümmeti seçti. Mü’minler! Ey ziyaretçi! Ey evlâdım! Sözlerimden ibret alın, budur nasihatım Herkese helali hoş olsun varsa hakkım Üç ihlâs bir fâtiha okuyandan râzı olsun Allah (c.c.)’ım. (A.M.İ. – 1 Nisan 1981) (Merhûm mağfur Muhammed Zühdü (k.s.) hazretlerinin türbesinin giriş kapısında bulunan şiir) ------------------------------------------------------------------------------------------ Ey İnsan! Harcama ömrünü havaya Bil ki, mahşerde çekileceksin hesaba Her nefesten sorumlusun Hakk’a Muhabbetin yoksa Hz. Muhammed (sav)’ e aşkla Bil ki, ömrün geçiyor hüsranla Bunca insan geldi geçti dünyadan Sende geçeceksin geldi sıran Ölüm sana çok yakın Fânidir dünya aldanma sakın Her insanda vardır emanet-i hak Allah’a kul, Hz. Muhammed (sav)’ e ümmet olmaya bak. (A.M.İ. – 24.03.1981) HÂRİS VE TAMÂ-I DÜNYA Senden istenilen ne, kulluk değil mi? Bütün bu cihan senin olsa, sanki bu âlem fâni değil mi? Şu mülk-ü fenâda hani bu âlemin ilk sahibi? Aldanma fâniye sakın, zannedersin kendini bu mülkün son sahibi Şu fâni dünya dişi bir kahpeye benzer, Fırsatını bulunca hem üzer hem ezer Helâk olursun fâniye güvenme Dünyacılar hüsrandadır mevkiinle mülkünle övünme Fâniye itibarın, fânide kalacağın miktar olsun Hâris ve tamâ-ı dünya olmaktan Allahım seni korusun! 7 Ağustos 920 – Cuma A.M.İ. NEFİS İLE ŞEYTAN San zarar yapan nefis ile şeytan Bunlara fırsat verme, bulunca fırsatı vermezler emân Fırsatların eline fırsat geçince Sevk ederler seni azâb-ı cahîme, orası kıldan ince Fırsat elde iken fırsatı kaptırma düşmanlara Kısacık ömründe kaptırırsan fırsatı sonra gark olursun pişmanlara Bu iki düşman seni gizli gizli takip eder Yakaladığı yerde imha edip durmadan kanını emer Örümcek, ağına düşen bir sineği ağıyla nasıl bağlar Takip eden düşmanların ağlarına düşünce Elini, ayağını, gözünü, kulağını küllü cismini öylece bağlar, O zaman ebedî helâk senin için, O zaman ebedî hüsran senin için, O zaman ebedî buhran senin için, O zaman ebedî firkat senin için, O zaman ebedî feryat senin için, Bileti alıp treni kaçırma Tren kaçınca faidesiz kalır hıçkırma Ey kişi, seni musalladan kabre, kabirden âlem-i berzaha Âlem-i berzahtan âlem-i haşır âlem-i neşre, Âlem-i haşirden cehenneme ve cehennemin üstüne giden yolun bir yolcususun Eğer emirleri inkiyap edip nehiylerden ictinap edersen Bu âlemlerin birer elmas ve mücevherat kuyumcusuysun. Son sözüm sana; Çok rica ederim nefsiyle şeytanı kendine kaptırma Âlem-i mahşerde rezil olup kendine baktırma 9 Kasım 1970 - Perşembe A.M.İ. * * * Bak bak ta ibret al Rabbının her işine Bunca ilâhi nimetle karşı şükürden imtina, küfre imtisal, Rabbisinin mülkünde işi ne? Ey mürid, gir bâğ-ı mârife gir Bu bağda makbuldür edilen zikir Zikrettiğin o Allah, elbette tektir Tek olan Allah’a lâyık değil midir tekbir? * * * * 20 Nisan 1976 AMİ. Ey İnsan! Harcama ömrünü havaya Bil ki, mahşerde çekileceksin hesaba Her nefesten sorumlusun Hakk’a Muhabbetin yoksa Hz. Muhammed (sav)’ e aşkla Bil ki, ömrün geçiyor hüsranla Bunca insan geldi geçti dünyadan Sende geçeceksin geldi sıran Ölüm sana çok yakın Fânidir dünya aldanma sakın Her insanda vardır emanet-i hak Allah’a kul, Hz. Muhammed (sav)’ e ümmet olmaya bak. (A.M.İ. – 24.03.1981) Her neye noksan bakar isen kendi noksanındır senin Gel kemalinle bak kendi kemalindir senin. (A.M.İ) Yadındamı doğduğun o günler Sen ağlarken gülerdi alem. Öyle bir ömür sür ki dünyada, Sen gülerken ağlasın alem. (A.M.İ) Kalbe tercümandır dil, Zaralıdır kalbe o dil. Zararına kimse vakıf değil. (A.M.İ) Hangi güzel yüzdür ki, Sonura toprak olmadı. Hangi tatlı gözdür ki, Sonura yere akmadı. (A.M.İ) İmanını ibadet fenerine koy ,ışığı sönmesin .ibadetini ihlas kemerine koy, sevabı kaymasın. İbadetini sağlam bilgilerle süsle hasta olmasın. Kalbini zikirle, fikirle besle paslı kalmasın. (A.M.İ) Allahın verdiğine razı olan, dünya ve ahirette rahat eder. İnsanların şerrinden uzak kalan dünya ve ahirette hayra erer. Nefsini aşırılıktan koruyan dünya ve ahirette aziz olur. Dilini kötü sözlerden koruyan dünya ve ahirette selamet bulur. (A.M.İ) Dünyadan rağbetini keski Allah seni sevsin Herkesin elinde olandan rağbetini keski halk seni sevsin. Hadis –i şerif Bir mevsim misali gelen gidiyor Ömür ağacını zaman buduyor Ecel peşimizden bizi güdüyor Ecelin hakkından geleni göster Az yaşa çok yaşa ölümdür ahir Dünya bir konaktır gelen bir misafir Gafletle harcama ömrün cevahir Cevahir kadrini bileni göster. Zaman yol bu yolun yıllar kervanı Bu yolda kervanın biter dermanı Her geçen anımız ömrün cevahir Kaybolan her anı bulanı göster. (A.M.İ 1989) Elinle çalış dünyaya Kalbinle yanaş mevlaya Sonunda dönüş Allaha Dönüşün mübarek olsun. Dil kimseyi incitmesin Mideye haram girmesin Gönül evi kirlenmesin Hak evini temiz bulsun. İbadette rıza gözet Her canlıya merhamet et İradeni hakka yönelt Gönlün huzur ile dolsun. (A.M.İ 2002) |
|
207 kez okundu
YorumlarHenüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın |
