ŞEB-İ ARÛS (DÜĞÜN GECESİ)

Âşık  büyük ümitle ve hasretle  maşukuna kavuşacağı anı sabırsızlıkla bekler.  Bu onun için sevdiğinde yok olma anı ve yepyeni bir başlangıç noktasıdır. Hayatın bambaşka bir anlam kazanmasıdır.  İşte  Mevlânâ Celalettin’i Rumi Hazretleri için  bundan 749 sene evvel  böylesine büyük bir buluşma gerçekleşiverdi.  

Hz. Mevlânâ,  17 Aralık 1273 tarihinde  sevdiğine  kavuşmuştu. Öyle bir kavuşma ki büyük mutasavvıf  bu buluşmayı  “Şeb-i Arus”  yani  düğün gecesi olarak  tanımlıyordu.  Öylesine bir sevgiliydi ki O, Alemlerin Rabbi olan  Hz. Allah’dı. Mevlânâ’nın  düşüncesinde, “Allah ile olduktan sonra ölüm de, ömür de hoştu.”

Hz. Mevlânâ, ömrü boyunca Hak ve hakikati savunmuştu. İnsanları hep hayra ve iyiliğe davet etmiş, ömrünü onları nasihat etmekle geçirmişti. Onun bir hayatta bulunma gayesi vardı. O, kendi ifadesiyle Kuran’ın bendesi, Hz. Muhammed’in yolunun tozuydu. İnsanları doğru yola  çağırıyor  “gel ne olursan ol yine gel” diyordu.

Günümüzde bazı  insanların  birbirinden uzaklaşıp  kin ve nefret tohumları saçması   ırk,  mal,  mülk,  mevki ile üstünlük taslaması ne yazık ki bu acizlerin   14 asır öncesinden  “üstünlük ancak takvadadır” buyruğunu ileten sevgililer sevgilisi Hz. Muhammed Mustafa  (sav) in  yolunun tozu olduğunu  belirten Hz. Mevlânâ’nın  düşünce pınarından da nasiplenmemiş olmalarının bir göstergesidir.  

Beri gel, beri ! Daha da beri ! Niceye şu yol vuruculuk ?
Madem ki sen bensin, ben de senim, niceye şu senlik benlik... (Hz.Mevlânâ)

Toplumda bazı insanların  birbirinin açığını  ortaya koyup, onu alaşağı etme zevkini sıkılmadan yaşadığı, başkasını basamak yapıp yükselmeyi de pişkinlikle içine sindirebildiğine geçmişten günümüze şahit olunmuştur.

 Yine adeta bukalemun gibi yer, zaman, ortam ve kişilere göre  farklılaşan  günümüzün  sözüm ona kimi uyanık  geçinen  insanlarına da  sevdiğine kavuşmasının 749. sene-i devriyesinde Mevlânâ Hazretlerinin sözlerini yeniden hatırlatmada fayda  olur sanırım.

Güneş gibi ol şefkatte, merhamette.
Gece gibi ol ayıpları örtmekte.
Akarsu gibi ol keremde, cömertlikte.
Ölü gibi ol öfkede, asabiyette.
Toprak gibi ol tevazuda, mahviyette.
Ya olduğun gibi görün, ya da göründüğün gibi ol. (Hz. Mevlânâ)

Sözün özü  şudur ki; ömrünü “hamdım, piştim, yandım” sözüyle açıklayan büyük mutasavvıf  Hazreti Mevlânâ’nın  tavsiye ve nasihatlerini hayatında uygulayan insanların ölüm günleri de;  eminiz ki  ebedi bir hayata başlama ve sevgiliye kavuşma adına düğün günleri olacaktır.

Hayatını insanlığın iki cihanda mutluluğu ve kurtuluşu için nasihat etmekle  geçiren  Allah dostu Hz Mevlânâ’yı rahmetle anarken,  bizlere bıraktığı vasiyetini 740. Vuslat yıldönümünde  bir daha hatırlatarak söze son verelim.

MEVLÂNÂ HAZRETLERİNİN VASİYETİ ;

“Ben size, gizli ve aleni, Allah’dan korkmanızı, az yemenizi, az uyumanızı, az söylemenizi,günahlardan çekinmenizi, oruç tutmaya ve namaz kılmaya devam etmenizi, daima şehvetten kaçınmanızı, halkın eziyet ve cefasına dayanmanızı avam ve sefihlerle düşüp kalkmaktan uzak bulunmanızı, kerem sahibi olan salih kimselerle beraber olmanızı vasiyet ederim.

Hayırlısı, insanlara faydası dokunandır.

Sözün hayırlısı da az ve öz olanıdır.

Hamd, yalnız tek olan Allah’a mahsustur.

Tevhid ehline selam olsun.” (Hz. Mevlânâ)

Yorumlar