22 Mayıs Pazar günü Manisa’nın Recepli Köyü’nde hayır yemeği için dostlarla buluştuk. Çocukluğumdan beri düzenli olarak gittiğim, her mayıs ayında düzenlenen hayır yemeğine bu sene gitmek yine nasip oldu.

Çocukluk yıllarımızdan kalma bir alışkanlık ile önce külliyenin zarif, ince ve uzun minaresini gözlerimiz aradı ve nihayet adeta vadi arasında yapılmış bir gemiye benzeyen külliyeye vardık. Vadi arasına konan mana gemisinin yanı başına demir atan kaptanını, bu hayır yemeğinin düzenlenmesini sağlayan ve gelenek hale getiren maneviyat önderinin türbesini ziyarete gittik. Bu maneviyat önderi Muhammed Zühdü Hazretleri idi.

Manisa’mız,sultanlara, şehzadelere ev sahipliği yapan aziz şehrimiz, elbette gönül sultanlarına da ev sahipliği yaptı. Bu gönül sultanlarından son dönemde yaşamış Allah dostlarından birisiydi Muhammed Zühdü Hazretleri. Hayatı boyunca ilimle iştigal etmiş, talebeler yetiştirmiş ve manevi bir rehber olmuştu. Peygamber ahlakını yaşayan ve yaşatmaya çalışan Muhammedi gönüller yetiştirmeyi kendine düstur edinen örnek bir şahsiyetti.

Kendisinin sadece bir fotoğrafını daha yenilerde gören bizler için o, bizim Hoca dedemizdi. Her sene Recepli’ye gelmemize vesile olan kişi idi ve bu sene yine orada bulunduk. Bir gün önceden bulunduğumuz köyde hayır yemeği için çalışanların azmine, hizmet etme duygularına şahit olduk. Türkiye’nin çeşitli yerlerinden gelen ve aralarında buraya gelme dışında ortak bir yakınlıkları bulunmayan insanlar Muhammed Zühdü Hazretlerinin de gaye edindiği birlik, dayanışma ve yardımlaşma içinde bir sonraki gün gelecek binlerce insan için hizmet etme gayretine girmişlerdi.

Sabaha kadar uyumayan bir sürü gönüllü çalışan isin, dumanın altında , ateşin dayanılmaz sıcaklığında onlarca kazan yemekleri yapmak için adeta canhıraş çalışıyorlardı. Sabah olduğunda hizmet ateşiyle ısıtılan, sevgi kokan yemekler binlerce kişiye dağıtılmıştı. Kuranlar, mevlidler okunmuş, sohbetler edilmiş ve nihayet hayır yemeği dua ile tamama erdirilmişti.

Manisa’dan uzak sayılabilecek bir mesafeye binlerce insanın toplanması ve Muhammed Zühdü Hazretlerini ziyaret etmesi ve onu anması, hizmet çalışmaları, mana gemisine yolculuk yapmaya gelenler bana bir hikayeciği hatırlattı.

Üstad Necip Fazıl bir gün hocası Abdülhakim Arvasi Hazretlerine “Efendim, ben kurtulacak mıyım?” diye sorar. Bunun üzerine hocası da ona “Bir gemi giderken paspas da içinde gider. Yeter ki geminin içinde ol Necip.” der. Evet dedim ya Recepli’deki külliyeyi hep bir gemiye benzetirim diye. Ben kendimi Necip Fazıl’ın yerine koyarım, inşallah bu ve bunun gibi mana gemilerinde yolcu olmasak da paspas olabilelim diye niyazda bulunurum.

Hayrın gün bitiminde oradan mutlu ve huzurlu bir şekilde ayrıldık. Muhammed Zühdü Hazretlerinin gelenek haline getirdiği bu yemek vesilesiyle tekrar dostlarla görüştük, yeni arkadaşlar edindik. Bu hizmeti insanlara sunan ve onlar arasında kaynaşmayı, yardımlaşmayı, infakı sağlayan ve topluma örnek, önder olan Muhammed Zühdü Hazretlerinden ve onun gibi gönül sultanlarından toplumun yeteri kadar istifade etmesi dileği ile köyü terk ettik.

Geminin kaptanını çok seviyoruz, inşallah kaptan tayfasını bırakmayacaktır

Selamla kalın…

NOT: Muhammed Zühdü Hazretleri ve çalışmalar ile ilgili bilgileri aşağıdaki siteden takip edebilirsiniz.

www.muhammedzuhdu.org

*   HÜR IŞIK GAZETESİ KÖŞE YAZISI - 30 MAYIS 2011